Vallen

betekenis & definitie

v., falie, foel, fallen; bruije, tommelje, tûmelje, trûdelje, trudelje, trûzelje, truzelje; zich met — bezeren, jin (to)falle; zwaar —, jompe; hard —, gâns in smeet krije; komen te —, fan 'e fuotten, fan 'e soallen, ûnder (’e) fuotten reitsje; flauw —, fan jinsels, derhinne falie; ergens over —, earne oer stroffelje, falie; lomp —, (der hinne) knoffelje, kneppelje, kealje; net zoals het valt, krekt sa 't de hân draeit; het is net zoals het valt, it wurdt in opsmiten, it is krekt sa ’t de hân draeit; het scherm valt, it kleed, gerdyn sakket.