Ruw

betekenis & definitie

adj.; (oneffen), robb(el)ich, robberich; (van huid), wreed, stribb(el)ich, stribberich, split(t)erich, splittich; — zijn (van de huid), strib(bel)je; — van huid, wreedfellich; (van het weer) wreed, hurd, rou, grausnau; (onbeschaafd), rou, rûch, bot, grou, ûnbislipe groubloedich; -e taal, rûch praet; — van taal, rûch mei de mûle.