Gepubliceerd op 02-04-2021

Doen

betekenis & definitie

1. v., dwaen, die, dien; ûtfiere, út ’e wei sette, forhakstûkje; niets tehebben, neat to forstriken hawwe; niets —, gjin finger yn 'e jiske stekke; te hebben, om hannen hawwe, om hans hawwe; het werk niet met zorg —, it wurk mar hwat oersljochtsje; even veel werkals een knecht, in plak as feint romje, in feint ût it sté keare; lang over iets —, mei eat omti(e)ze; er is niets meer aan te —, it leit der ta; daar is nu eenmaal niets meer aan te —, dat moat syn hert mar ophelje; wat is hier te —? hwat ha wy hjir?; er is niets te —, der is neat to rêdden; het is daar om te — dêr is it om to rêdden, dêr is it om bigoun; geen manier vanzijn, gjin regear, arbeid, wurk wêze, gjin dwaen allyk wêze, gjin wizânsje wêze, nearne op lykje; niets met iem. tewillen hebben, gjin gedoente mei immen hawwe wolle, immen mei, op 'e rêch oansjen; ergens niets mee tewillen hebben gjin dwaen hawwe wolle mei; er niets toe —, neat skele kinne, neat ôfdwaen nimme noch jaen, der neat ta dwaen ; ik ben niet in staat dat te —, ik kin dat net bybringe; iets met alle liefde willen —, earne gjin houn oer wêze; ergens in —, earne yn sitte; al -de, dwaendewei; ergens mee -de zijn, earne oer gear wêze.

2. s.n., dwaen (it); in goedenzijn it skoan, goed dwaen kinne, jin aerdich rêdde kinne, aerdich yn it forset wêze, it stouwe kinne, yn ’e bûter driuwe, stiif yn 'e rêch wêze; zijnen laten, syn dwaen.