Het nettogewicht van een Formule 1-auto wordt bepaald inclusief de coureur en smeer- en koelmiddelen, maar zonder brandstof.
In 1961 stapte de Formule 1 over op een nieuw type motoren. De cilinderinhoud ging terug van 2,5 naar 1,5 liter. Het motorvermogen werd daardoor drastisch gekortwiekt: de eerste 1,5 liter-motoren hadden circa 150 pk, wat zelfs voor die tijd wel erg weinig was voor een Formule 1-auto. Lotus-ontwerper Colin Chapman had maar één oplossing voor dit probleem: de auto’s lichter maken. “Add lightness”, luidde zijn credo. De auto’s hadden een minimumgewicht van 450 kilo, zonder coureur, en al snel zaten alle constructeurs op die limiet. Sindsdien zijn Formule 1-auto’s een stuk zwaarder geworden. 2013 was het laatste jaar dat de Formule 1 met 2,4 liter V8-motoren reed.
In 2014, het eerste jaar van de turbohybrides, nam het minimumgewicht toe naar 691 kilo. De introductie van bredere banden en wielen en de komst van de HALO hebben de auto’s flink laten uitdijen: met 768 kilo waren de Formule 1-auto’s van 2021 de zwaarste ooit. De coureurs zijn er niet blij mee, die hebben het liefst een zo licht mogelijke auto. Dat gaat voorlopig niet gebeuren, want de nieuwe auto’s voor het seizoen 2022 mogen niet minder wegen dan 790 kilo.
