Plasmodium behoort tot onze gevaarlijkste vijanden. Door de eeuwen heen heeft deze parasiet zware genetische druk uitgeoefend op de mensheid.
Zozeer dat in gebieden waar hij veel voorkomt wel 50 procent van de mensen genetische afwijkingen heeft, die enigszins tegen plasmodium beschermen maar zulke nadelige neveneffecten kennen dat ze in andere populaties binnen een paar duizend jaar zijn weg geselecteerd. Ondanks die gigantische genetische offers doodt plasmodium nog steeds 700.000 mensen per jaar. Malaria blijft een van de moeilijkst te bestrijden ziekten, omdat plasmodium een groot deel van zijn leven binnen de rode bloedcel van een mens doorbrengt en daar niet te bestrijden is. Maar zelf kan hij vanuit die cel wel van alles doen. Zo maakt hij piepkleine buisjes door het membraan van de bloedcel om ook van buiten voedingsstoffen binnen te halen. En hij produceert een lokstof die bepaalde muggen aantrekt, zodat met malaria besmette mensen vaker door muggen worden gestoken en plasmodium via de mug weer naar een volgend slachtoffer kan reizen. Plasmodium is een gluiperig beest, dat model had kunnen staan voor de hoofdpersoon uit de griezelfilm Allen.11 Deze film uit 1979 werd geregisseerd door Ridley Scott en won in 1980 een Oscar voor de beste special effects, waaronder het buitenaardse wezen dat was ontworpen door Hansruedi Giger.
