Erfrecht is een wettelijke bepaling die vaststelt wie de erfgenamen zijn wanneer iemand komt te overlijden zonder dat er een testament is opgesteld. Wie uiteindelijk als erfgenaam wordt benoemd, is afhankelijk van de relatie die men had met de overledene.
Wanneer iemand komt te overlijden, laat deze vaak bezittingen en/of schulden na. Veel mensen laten een testament opstellen waarin wordt vastgelegd hoe deze bezittingen na de dood worden verdeeld. Niet iedereen doet dit echter. Om in zulke gevallen vast te stellen wie de erfgenamen zijn, gebruikt men het erfrecht.
Het erfrecht bepaalt onder andere de volgorde van personen die recht hebben op een eventuele erfenis. Hierin is ten eerste bepaalt dat alleen een echtgenoot, geregistreerd partner en bloedverwanten kunnen erven. Het erfrecht maakt hierin een onderscheid tussen vier groepen bloedverwanten. De echtgenoot of geregistreerd partner en de kinderen erven altijd als eerst en altijd een even groot deel. Kleinkinderen erven wanneer een van de ouders al is overleden, dit noemt men plaatsvervulling. Hierna komen eventuele ouders, broers en zussen van de overledene. In navolging van het erfrecht hebben de personen uit deze groep alleen recht op een deel van de erfenis als er geen erfgenamen zijn in uit de eerste groep. Als derde en vierde worden eventuele grootouders en overgrootouders aangewezen als erfgenamen. Dit gebeurt alleen wanneer er geen erfgenamen in een van de eerste twee groepen zijn.
In geval men samen heeft gewoond met de overledene zonder dat men gehuwd was of een geregistreerd partnerschap had, heeft men volgens het erfrecht geen recht op een deel van de erfenis. Dit geldt ook voor stiefkinderen van overleden stiefouders. Alleen als de overledene een testament heeft opgesteld waarin zij worden genoemd, worden ze gezien als erfgenamen.
