Zakkertje is in 1697 voor het eerst gevonden, in de Haagsche Mercurius van H. Doedyns: Men heeft nog eenige vreugde over de Vreede alhier gehad, gelyk men wel een zakkertje na de maaltydt neemt. Carolus Tuinman merkte in 1727 op dat het zakkertje, ondanks zijn naam, wel degelijk naar het hoofd stijgt. En J. van Elsland, een dichter die aan het begin van de 18de eeuw in Haarlem leefde, rijmde: Metje, kom krygt wat Brandewyn. Buurtjes, daar moet een klein zakkertje by zyn.
De naam ontstond omdat men dacht dat jenever of brandewijn de genoten dranken en spijzen beter deed zakken. Men nam ook graag een zakkertje na thee of koffie, omdat men meende dat sterke drank de 'verslappende kracht' van deze drankjes teniet deed. In de 1984 is deze borrel naam nog aangetroffen in Vlaanderen.
