Restaurant waar je een uur onbeperkt kunt eten voor een vast bedrag. ‘Eten op uurgeld nieuwe trend in Amsterdam’, kopte het ANP op 22 oktober 2000. Volgens het persbureau waren in de hoofdstad binnen een jaar tijd minstens drie restaurants geopend waar je ‘een uur lang relatief luxueus kunt schranzen voor 15 gulden’. Het bericht vervolgde:
De nieuwe restaurants, onder meer aan de Zeedijk, Rokin en Van Baerlestraat, richten zich op consumenten met weinig tijd en weinig geld. Met name toeristen weten de weg naar de uurgeldrestaurants inmiddels te vinden. In de eetgelegenheden koopt de klant een bonnetje – vooraf betalen – waarna die zich onbeperkt kan bedienen van een buffet. De restaurants voeren gemiddeld zo’n twintig gerechten, die wekelijks verschillen. De uurgeldrestaurants zijn in andere wereldsteden als Londen en New York al langer een bekend verschijnsel.
Het persbureau gebruikte uurgeldrestaurant alsof het een algemeen bekend begrip is, maar voorzover bekend is het nooit eerder aangetroffen. Samenstellingen met uurgeld- zijn sowieso zeldzaam. Het enige andere voorbeeld is uurgeldberekening, dat voorkomt in een boektitel van omstreeks 1900.
