Tocht die werd gehouden uit medeleven voor de slachtoffers van de vuurwerkramp in Enschede. De (stille) tocht, die werd gelopen op 19 mei 2000, bracht ruim honderdduizend mensen op de been. Er waren vijftienduizend belangstellenden verwacht. Een verslaggever van de Volkskrant schreef:
Zo lief is Enschede vanavond: iedereen is er, niemand ontbreekt. Vijftienduizend zwijgende lopers waren verwacht, honderdduizend zijn er gekomen. De regen valt hard uit de hemel vandaag, maar niemand die het deert. De mensen van Enschede zijn toch al doorweekt van het verdriet. Vanuit de kronkelstraten van de stad komen ze bijeen, in stilte, schuifelend door de natte straten. De schoolkinderen dragen witte lelies. De brandweermannen dragen rode rozen.
Twee dagen later werd in Grote Kerk in Enschede de eerste van een reeks troostconcerten gehouden. Het ging er uiterst sober aan toe. Men kreeg niet te horen welke muziekstukken werden gespeeld en door wie. Ook troostconcert is een nieuw woord, net als verwantennummer voor de telefonische hulplijn voor verwanten van de slachtoffers van de vuurwerkramp. Vuurwerkramp zelf is zeker geen nieuw woord, hoewel het in 2000 wel zeer vaak werd gebruikt. Maar er zijn eerder vuurwerkrampen geweest. Zo kopte het Algemeen Dagblad in december 1991: ‘Verzekeraar dekt schade vuurwerkramp Culemborg’.
Vergelijk rampcommissie.
