In het Brabantse Uden kunnen klanten hun aardgas kopen bij de supermarkt. Het gaat om een experiment van Obragas en een winkel van Super De Boer dat vooruitloopt op de liberalisering van de energiemarkt. NRC Handelsblad maakte er op 21 september 1999 melding van onder de kop ‘Douchen voor dertien cent met supermarktgas’. De klanten betalen hun gasrekening niet meer in maandelijkse termijnen via de giro, maar voeden hun gasmeter zelf met een “tegoed’. Daarvoor gebruiken zij een chipkaart (een woord uit 1987), die ze kunnen opladen in de plaatselijke supermarkt. In zekere zin is dit een stap terug, want vroeger had men een gasmeter in huis, die je op gang hield door er een gaspenning in te gooien. Maar dit terzijde.
Een brievenschrijver uit Delft vond het Udense experiment maar onzin: ‘Is “supermarktgas” de consequentie van de privatisering van nutsbedrijven: gas en elektriciteit kopen bij de supermarkt? Als dat de toekomst is, wat een armoe. In feite moet je dan anno 2000 fiches (c.q. een chipkaart) kopen om een aantal uren gas en elektra te hebben in je huis. Wat heeft de consument daaraan? In een tijd dat je thuis van alles vanachter je pc via Internet kunt kopen, zou je voor zoiets gewoons als een warme douche de deur uit moeten om gas te kopen.’
Overigens is supermarkt, een vertaling van het Amerikaanse supermarket, in 1963 voor het eerst in het Nederlands opgetekend. Gas is bedacht door de Brusselaar Jan Baptist van Helmont (1579-1644).
