Retourpinnen is een uitvinding van M. van Oss van het Nederlandse bedrijf EuroCoin. ‘Het principe van retourpinnen’, verduidelijkte de Volkskrant op 24 september 1999, ‘is simpel: een klant moet 52,15 gulden afrekenen en betaalt met een briefje van honderd. In het beste geval geeft de caissière drie bankbiljetten en drie munten terug, maar het kan nog ingewikkelder. Bij retourpinnen wordt de 47,85 gulden wisselgeld niet contant teruggeven, maar haalt de klant zijn pinpas door de PIN-automaat, waarna het wisselgeld direct op zijn rekening wordt gestort.’
EuroCoin heeft een patent op deze ‘omgekeerde PIN-transactie’. MKB-Nederland (midden- en kleinbedrijf) was onder de indruk maar hield een slag om de arm. ‘Pinnen is voor de winkelier duurder dan een rolletje kleingeld kopen bij de bank. Omgekeerd pinnen dus ook. Technisch is het idee leuk, financieel schieten we er niks mee op’, reageerde een woordvoerder. Ook de Consumentenbond had z’n bedenkingen: de bond wil dat de klant ook cash zijn wisselgeld kan krijgen, mocht retourpinnen ooit worden ingevoerd.
