recital-cabaret

betekenis & definitie

Op 20 november 1999 door de Amsterdamse journalist Henk van Gelder, vaste medewerker van onder meer NRC Handelsblad, gemunt voor het soort cabaret dat wordt gebracht door Erik Brey. Het gaat om een mengvorm van teksten en vele soorten muziek, waarbij Brey — gekleed in jacquet — zichzelf aan de vleugel begeleidt. ‘Het resultaat van deze muzikale fruitmand’, aldus Van Gelder, ‘is een beschaafd, stijl- en smaakvol soort amusement, waarmee Erik Brey allengs een apart subgenre heeft geschapen. Recital-cabaret, zou je het kunnen noemen.’ Al eerder wist Henk van Gelder twee woorden aan het Nederlands toe te voegen, die sindsdien veelvuldig worden gebruikt: in 1990 introduceerde hij grapdichtheid (‘Sjoukje Dijkstra is, met potsierlijke schoudervullingen en een zwemmuts op het grommende hoofd, de verteller die in rabiate vaart en met een hoge grapdichtheid een dag uit zijn leven de revue laat passeren’), en in 1992 spookschrijver, een vertaling van het Engelse ghostwriter. Dat laatste woord diende als titel van een biografie van de Nederlandse liedtekstdichter Jacques van Tol.