Ewoud Sanders woordenboeken

Ewoud Sanders (2019)

Gepubliceerd op 19-02-2018

Magirusladder

betekenis & definitie

uitschuifbare ladder

Conrad Dietrich Magirus was opmerkelijk onzakelijk. Hij werd op 26 september 1824 in Ulm in Duitsland geboren als enige zoon van een koopman. In 1850 zette hij de zaak van zijn vader voort, maar toen hij een jaar later trouwde liet hij de commerciële beslommeringen zo snel mogelijk aan zijn vrouw over. 'Magirus', zo schrijft zijn biograaf, 'was meer denker en uitvinder dan koopman.'

In 1847 werd Magirus lid van een plaatselijke gymnastiekvereniging die ook dienst deed als vrijwillige brandweer. Dit moet iets in hem wakker hebben gemaakt. Binnen korte tijd richtte hij twee omvangrijke 'spuitgastcompagnieën' op. Kort daarop werd hij commandant van het Ulmer brandweerkorps en dat zou hij ruim dertig jaar blijven.

Magirus stortte zich met veel enthousiasme op zijn vrijwilligerswerk: in 1863 stond hij aan de wieg van de eerste nationale brandweervereniging. Alleen al door zijn toedoen, zo rekent een naslagwerk ons voor, steeg het aantal vrijwillige spuitgasten in Württemberg binnen een jaar van tien naar 125!

Voor Magirus was dit niet genoeg. Hij stelde zich ten doel brandweermaterieel te ontwikkelen dat niet alleen technisch zeer betrouwbaar was, maar ook betaalbaar - zodat ook de kleinste korpsen het konden aanschaffen. Vooral de ladder had zijn warme belangstelling.

Op zijn 23ste bouwde hij zijn eerste verbeterde haakladder en na een paar jaar ploeteren liet hij plaatselijke ambachtslieden een draagbare schuifladder produceren. De schuifladder werd telkens verbeterd en in 1872 bracht Magirus de zogeheten Ulmer ladder op de markt, een vrijstaande draagbare schuifladder die door een geoefend man met de hand tot veertien meter hoogte kon worden opgekrikt. In 1875 liet Magirus deze ladder op een paardewagen monteren en daarmee was het prototype van de moderne brandweerwagen geboren.

Magirus was toen al eigenaar van een kleine 'Feuerwehr-Requisiten-Fabrik' en vanaf 1867 verschenen er ladders op de markt die zijn naam droegen. Overigens zou het begrip magirusladder in de loop der jaren flink verwateren: van aanduiding voor een speciale ladder voor de brandweer van het merk Magirus tot een grote uitschuifbare ladder in het algemeen ('onder andere in gebruik bij glazenwassers' meldt één woordenboek). Opmerkelijk genoeg komt het woord in het Duits helemaal niet voor: daar spreekt men van drehleiter: draailadder.

In 1885 bouwde Magirus aan de rand van Ulm een ladderfabriek die bijna honderd jaar zou bestaan. Hij bekommerde zich echter nauwelijks om de zakelijke kanten en een jaar later droeg hij het beheer over aan zijn drie zoons. Zelf bleef hij ladders bouwen en toen hij op 26 juni 1895 in het harnas stierf, waren onder zijn handen in totaal 600 magirusladders ontstaan.