De meeste kinderen houden niet van spruitjes en daarom is kinderspruit eigenlijk een contradictio in terminis. Het woord werd verzonnen door Hans van Doorn, onderzoeker bij Novartis Seeds, een grote zadenleverancier. In oktober 1999 promoveerde Van Doorn op een onderzoek naar ‘goedsmakende spruitkoolrassen’. Hij was er elf jaar mee bezig, maar zijn onderzoek leverde dan ook een hele reeks spruitjes op die minder bitter smaken dan gewoonlijk. ‘Kern van het bittere-spruitjesprobleem’, schreef de Volkskrant op 4 oktober, ‘blijkt te zitten in twee stoffen: sinigrine en progoitrine. Van Doorn wist de aanwezigheid van deze bitterstoffen in spruiten terug te brengen tot 30 procent van de oorspronkelijke hoeveelheid. Echt zoet zijn de spruiten daarom niet, maar bitter evenmin.’
Officieel hebben de zoete spruiten nog geen naam, maar Van Doorn had twee suggesties: kinderspruiten of supersweets. Die laatste naam wordt in Engeland gebruikt.
