Gaai is in 1851 voor het eerst gevonden, in een boek van de Vlaamse pastoor C. Duvillers, getiteld Den baron Penninck, of samenspra- ken waerin de Vlaemsche zeden getrouwelyk worden afgeschetst: Na dat hy zoo, vier of vyf jaren lang, dagelyks zyn 12 gaeykens had geschoten, en dagelyks ook met heele stoopen bier uytgelapt. Een gaaitje schieten was een vaste uitdrukking voor 'een borrel drinken'. In Gent zei men in de eerste helft van deze eeuw ook op de gaaienjacht gaan voor 'borrels gaan drinken' en op de gaai- enjacht geweest hen voor 'dronken zijn'. Iemand die veel gaaien dronk, was een gaaischieter.
Al deze uitdrukkingen zinspelen zonder twijfel ook op de Vlaamse en Brabantse volkssport gaaischieten, dat wil zeggen met een pijl naar een houten vogel op een hoge staak schieten. Mogelijk ontstond de borrel naam omdat de winnaar van zo'n schietwedstrijd een borrel - ook zilveren gaai genoemd - kreeg. In Oost-Vlaanderen komt de borrel naam gaai nog steeds voor.
