Franse is in de betekenis 'brandewijn' in 1853 voor het eerst aangetroffen, in de zegswijze hij kan niet zien van al de Fransen voor 'hij is dronken'. Brandewijn kwam oorspronkelijk uit Frankrijk, van- daar. De uitdrukking zal ook zinspelen op de Franse overheersing van de Nederlanden, tussen 1794 en 1814. In 1900 is de borrel naam franse in Oost-Vlaanderen gesignaleerd, vervolgens in Gent en - onlangs - in Maastricht.
Tegenwoordig wordt er ook 'cognac' mee aangeduid, en 'glaasje sterke drank' in het algemeen. In Zuidwest-Vlaanderen wordt een borreltje spottend Franse melk genoemd (zie bij melk). De Engelsen kennen als vergelijkbare benaming gin and French voor 'cocktail van gin en droge vermouth'. Brandewijn werd in het Engels wel the French article genoemd.
