Kort nadat de Amerikanen de Iraakse hoofdstad hadden veroverd, werd het Nationale Museum van Bagdad, een van de belangrijkste musea van het Midden-Oosten, geplunderd. De aanblik van de lege zalen en kapotgeslagen vitrinekasten schokte de wereld, en de Unesco, de VN-organisatie voor internationale samenwerking inzake opvoeding, wetenschap en cultuur, belegde een paar dagen later een spoedconferentie in Parijs (later bleek de schad mee te vallen). In een bericht over deze aanstaande conferentie schreef de Volkskrant:
Er zal in Parijs ook een ‘plan van actie’ worden besproken. Boucheneki: ‘We denken eraan het voorbeeld te volgen van Cambodja, waar de Franse politie met onze hulp een police du patrimoine <ndash> een erfgoedpolitie <ndash> heeft opgeleid. Die bewaakt daar nu belangrijke plekken. Een soortgelijk initiatief loopt in Afghanistan, om de plaatsen van de vernietigde boeddhabeelden te beschermen.’
Het woord erfgoedpolitie was niet eerder gesignaleerd in het Nederlands, maar het deed het goed in 2003. Aanvankelijk vooral in berichten over Irak (‘Unesco heeft opgeroepen een soort erfgoedpolitie op te zetten die de culturele sites in Irak zou gaan bewaken’), maar aan het eind van het jaar ook in verband met een ander plan van Unesco, om belangrijke cultuur- en natuursites door satellieten te laten bewaken. Men sprak in dit verband van een zwevende erfgoedpolitie.
