Zonder twijfel is de mobiele telefonie de laatste jaren de grootste leverancier van nieuwe woorden, waarschijnlijk nog meer dan internet. Dat komt doordat de technieken in deze branche elkaar zo snel opvolgen. En dat komt weer doordat de producenten allemaal één ding willen: de snelste zijn. De klant is ongeduldig, is de gedachte, dus hoe sneller de verbinding, hoe meer klanten.
Het gevolg is dat de ene techniek nog niet half is ingeburgerd, of de volgende is al weer in aantocht. Taalkundig gezien is het gevolg dat de mobiele telefonie een lawine van nieuwe afkortingen over ons uitstort, met EDGE als een van de nieuwste. EDGE staat voor ‘Enhanced Data rates for Global Evolution’ (met een knipoog naar het woord edge in de betekenis ‘factor of eigenschap die een voorsprong geeft op rivalen’; to have the edge over one’s rivals).
Even een mopje mobiele telefoontaal, geplukt van de website van Mobile Telephone Consultancy:
EDGE is een radio gebaseerde high-speed mobiele data standaard. Deze techniek stelt het GSM netwerk in staat [...] om transmissie snelheden te halen van 384 kbps indien alle 8 tijdssloten worden gebruikt. Eigenlijk werd EDGE ooit in het begin GSM384 genoemd. Dit houd een maximale bit snelheid in van 48 kbps per tijdslot en zelfs hogere snelheden zijn mogelijk bij goede ontvangst condities. EDGE was in eerste instantie ontwikkeld (door Ericsson) voor Mobiele Netwerk Operators die niet in staat waren om licenties te verschaffen voor Universal Mobile Telephone System (UMTS).
EDGE stelt GSM operators in staat om data snelheden te bieden die in de buurt komen van die op het UMTS netwerk. EDGE bied ook de mogelijkheid voor een evoluerend migratie pad van GPRS naar UMTS, door veranderingen te implementeren in de modulatie technieken die noodzakelijk zijn voor UMTS later.
De kranten waren in 2000 terughoudend in hun berichtgeving over EDGE, maar op 30 augustus liet Roel Pieper er toch even zijn licht over schijnen in Het Financieele Dagblad:
Volgend najaar wordt GPRS nog eens uitgebreid met EDGE, een techniek die dertig keer sneller is dan GSM. In theorie is het dan al mogelijk om videoclips op de mobiele telefoon te ontvangen. Op voorwaarde natuurlijk dat de gebruiker zijn GPRS-telefoon inruilt voor een EDGE-toestel. In het beste geval kan hij daar dan nog een dik jaar gebruik van maken, totdat het eerste echte UMTS-netwerk goed en wel functioneert.
Behalve over een EDGE-toestel sprak Pieper ook over een EDGE-netwerk. Hij raadde KNP aan om ‘EDGE maar gewoon over te slaan en met spoed een nationaal UMTS-netwerk op te bouwen’, al was het maar ‘om zijn miljoenen trouwe klanten in Nederland te vriend te houden’. Want klanten willen weliswaar snelheid, maar ze hebben geen zin om ieder jaar een nieuwe mobiele telefoon aan te schaffen voor de zoveelste nieuwe supersnelle techniek.
Vergelijk GPRS en UMTS-veiling.
