De overheid van de toekomst heet e-government. NRC Handelsblad maakte er op 16 maart 2000 melding van, onder de kop ‘Blair geeft Kok een e-lesje’:
En passant kreeg hij [Wim Kok] een lesje e-government. Niet alleen de chips worden in hoog tempo beter. Europese politici zitten ook in een technologische versnelling. Hoe kort is het nog maar geleden dat premier Kok een muis oppakte en naar het beeldscherm wees, omdat hij dacht dat je ermee kon zappen? En toch sprak hij gisteren met nauwelijks waarneembare inspanning tegen zijn Britse ambtgenoot Blair over e-commerce en de risico’s van de dotcom-zeepbel.
Twee maanden later meldde dezelfde krant: ‘De kloof tussen burgers en politiek, zo die bestaat, krijgt een stevige brug: e-government. Waar de pijlsnelle ontwikkeling van e-commerce vrijwel dagelijks de economische berichtgeving beheerst, ontwikkelt e-government zich nog in de schemering van relatief kleine groepen politici en ambtenaren die nota’s schrijven en stuurgroepen oprichten.’
In de loop van 2000 trad het woord uit de schemering. In diverse Nederlandse en Vlaamse kranten werd de geboorte van de e-democracy en de e-bureaucracy (ook nieuwe woorden) voorspeld. NRC Handelsblad sprak in dit verband van een glasvezeldemocratie:
Geen loketten meer, maar ‘interactieve besluitvorming’. Burgers kunnen zich aansluiten bij virtual communities, bij netwerkorganisaties waarin nieuwe woonwijken, nieuwe bestemmingsplannen, nieuwe maatregelen tegen wachtlijsten in de gezondheidszorg tot stand komen. Het gebeurt al, her en der, nog versnipperd. Talloze nieuwe vormen van e-government zullen in hoog tempo verder om zich heen grijpen, buiten het logge vergadercircuit van ambtenaren en politici om.
E-government is de zoveelste nieuwvorming met e + koppelteken. Meestal gaat het overigens om eendagsvliegen. Een kleine greep uit de oogst van 2000: e-bestuur, e-consument, e-ctivist, e-handtekening, e-moeder (‘Iedereen in Engeland spreekt over de e-moeder. De e-moeder kan alles, zoals alle woorden met "e" tegenwoordig grenzeloze mogelijkheden betekenen’), e-omslag (‘Fortis laat managers e-omslag maken’), e-prayer (‘De e-prayer is geheel gratis, de negentien nonnen die in het klooster leven, vragen alleen even te mailen als het gebed is verhoord’), e-priester, e-tijd en e-vangelisatie (‘E-vangelisatie staat voor de mogelijkheden om via internet de boodschap van het evangelie te verkondigen’).
In combinatie met het koppelteken is de e de laatste jaren zo vaak misbruikt als symbool van alles wat snel, digitaal, modern & de toekomst moet zijn, dat in de Verenigde Staten een ‘Genootschap tot Behoud van de Andere 25 Letters van het Alfabet’ is opgericht. De strijdkreet luidt: ‘E-nough is E-nough.’
