Het Groene Boekje hanteert als opnamecriterium dat een woord in twee verschillende bronnen moet voorkomen. De officiële woordenlijst van het Nederlands kent al twaalf samenstellingen met vergiftiging — inclusief mosselvergiftiging —, dus colavergiftiging kan er nog wel bij, want dat kwam in 1999 in minstens twee verschillende bronnen voor. Het ging overigens om tegenstrijdige berichten, want op 16 juni meldde NRC Handelsblad, onder de kop ‘Oorzaken colavergiftiging bekend’: ‘Coca-Cola heeft de oorzaken achterhaald van de reeks vergiftigingsgevallen met producten van het frisdrankenconcern in België’. Maar twee weken later berichtte het ANP:
De exacte oorzaak van de colavergiftiging [...] staat overigens nog steeds niet vast. Coca-Cola wil echter niet langer wachten. Via advertenties in Belgische kranten meldt het Amerikaanse concern dat er geen problemen meer zijn en de consumptie van cola veilig is. Om de campagne kracht bij te zetten krijgt elk Belgisch huishouden zaterdag een bon die recht geeft op een gratis fles frisdrank van anderhalve liter.
De problemen met Coca-Cola deden zich begin juni 1999 voor. Toen belandden 46 leerlingen van een middelbare school in het Vlaamse Bornem in het ziekenhuis na het drinken van een blikje cola uit een drankenautomaat in het schoolgebouw. Omdat België net volop verwikkeld was in chickengate (zie aldaar) waren de reacties internationaal buitengewoon heftig. België besloot tot een totaal verkoopverbod van Coca-Cola-producten, en in Frankrijk, Duitsland, Spanje, Nederland en Luxemburg werden miljoenen blikjes en flessen uit België geïmporteerde cola, Fanta en Sprite uit de schappen gehaald. Zelfs in het Midden- en Verre Oosten daalde de verkoop van cola merkbaar naar aanleiding van de Cola-affaire, zoals de kwestie al snel bekendstond.
Aanvankelijk dacht Coca-Cola dat de vergiftigingsverschijnselen te maken hadden met verontreinigd koolzuurgas in de drank en met een schimmelwerende stof aan de blikjes, afkomstig van pallets van de bottelarij. Later werd duidelijk dat dit toch de oorzaak niet geweest kon zijn, omdat de schadelijke stoffen in veel te kleine hoeveelheden aanwezig waren. Sindsdien houdt men het op massahysterie, gevoed door het dioxineschandaal. De schade voor Coca-Cola was er niet minder om. De omzet in Europa daalde in het tweede kwartaal met zes à zeven procent. Coca-Cola berekende de schade op zo’n tweehonderd miljoen gulden. Overigens kreeg het bedrijf dit bedrag grotendeels terug van de verzekeringen.
