Amandelhockey is een woord uit de jeugdtaal. Van woorden uit de jeugdtaal is het moeilijk om vast te stellen hoe oud ze precies zijn. Maar in de dagbladen werd dit woord voor het eerst opgetekend in oktober 2001, in een column van Frits Abrahams in NRC Handelsblad: ‘Er is, las ik ergens, ook al een nieuw woord voor het tongzoenen: amandelhockey. Aardige vondst, omdat ze drie elementen van de oprukkende tongzoen omvat: de diepgang, de openlijkheid en het wedstrijdkarakter.’
Tongzoenen wordt ook wel bekken, klepschroeven, kopkluiven of Frans zoenen genoemd. In een schoolkrant op internet schreef iemand (als antwoord op de vraag ‘Wat moet je doen als je een jongen leuk vindt maar je weet niet of hij jou leuk vindt en niet naar hem toe durft te gaan?’): ‘Laat via via weten dat je met hem wel een potje amandelhockey wilt spelen door bijvoorbeeld je vriendinnen in te schakelen.’
Voor de hand liggende varianten van amandelhockey zijn huighockey of huighuggen, maar die zijn nog niet op schrift aangetroffen.
