Monetair beleid betreft de beslissingen die worden genomen door de centrale banken om de kosten en de beschikbaarheid van geld in een economie te beïnvloeden. In het geval van de Europese Centrale Bank (ECB) is de belangrijkste doelstelling van het monetaire beleid de handhaving van de prijsstabiliteit, die wordt gedefinieerd als een inflatie op jaarbasis van minder dan, maar tegen de, 2 % op de middellange termijn (zoals gemeten aan de hand van het geharmoniseerde indexcijfer van de consumptieprijzen).
Het belangrijkste instrument voor het monetaire beleid van de ECB is de controle van de basisrentetarieven. Wijzigingen van de basisrentetarieven beïnvloeden de rentetarieven die worden aangeboden door commerciële banken voor het lenen of storten van geld, die op hun beurt de consumentenbestedingen en investeringsbeslissingen van bedrijven beïnvloeden.
Als de normale kanalen voor het uitvoeren van het monetaire beleid verstoord zijn, kunnen centrale banken (met inbegrip van de ECB) ook niet-standaard maatregelen voor het monetaire beleid aannemen, zoals programma's voor de aankoop van activa, om de goede werking van het transmissiemechanisme van het monetaire beleid te herstellen.
Zie ook
• Economische en Monetaire Unie (EMU)
• Stabiliteits- en groeipact
