Met artikel 198-204 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie wordt erkend dat vier landen van de Europese Unie (EU) (Denemarken, Frankrijk, Nederland en het Verenigd Koninkrijk (1)) bijzondere betrekkingen onderhouden met bepaalde landen en gebieden overzee (LGO's).
De betrekkingen tussen de EU en deze LGO's, die alle 25 eilanden zijn verspreid over de oceanen van de wereld, zijn gebaseerd op EU-recht in plaats van op het constitutionele recht van het EU-land in kwestie. LGO-onderdanen zijn EU-burgers.
Het LGO-besluit van 2013 is gericht op het moderniseren van de betrekkingen van de EU met de LGO's en houdt rekening met de veranderende mondiale handelspatronen evenals met problemen als klimaatverandering en de bescherming van het milieu. Het wil verder gaan dan ontwikkelingssamenwerking en werken aan het opbouwen van een relatie die gebaseerd is op wederzijdse belangen en gedeelde waarden, en streeft duurzame ontwikkeling na.
EU-wetgeving als zodanig is niet van toepassing in LGO's, maar het LGO-besluit legt wel nauwkeurige regels en procedures vast voor het samenwerkingsverband.
Volgens het LGO-besluit biedt de EU financiële steun voor de ontwikkelingsstrategieën van de LGO's. LGO's ontvangen financiering via het Europees Ontwikkelingsfonds (EOF) en komen in aanmerking voor programma's die gefinancierd worden door de algemene begroting van de EU.
Zie ook
• Europees Ontwikkelingsfonds
• EUR-Lex samenvatting over de associatie van de landen en gebieden overzee met de Europese Unie (LGO-besluit 2013)
• Website van de Europese Dienst voor extern optreden (Edeo)
• Website van de Europese Commissie over UPR's en LGO's
