Civiele bescherming is het beschermen van mensen, het milieu en eigendommen tegen natuurrampen of door de mens veroorzaakte calamiteiten. Het gaat niet alleen om het inzetten van strijdkrachten en materieel in reactie op een noodsituatie, maar ook om het plannen en voorbereiden van deze maatregelen.
Hiertoe behoren het uitvoeren van risicobeoordelingen en het afspreken van beschermings- en reddingsplannen en ‑procedures.Maatregelen van de Europese Unie (EU) op het gebied van civiele bescherming vallen onder artikel 196 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) en richten zich op:
• het ondersteunen en aanvullen van het optreden van EU-landen op nationaal, regionaal en lokaal niveau op het gebied van risicopreventie, bij het voorbereiden van hun civiele beschermingsinstanties en het reageren op natuurrampen of door de mens veroorzaakte calamiteiten;
• het bevorderen van snelle en doeltreffende operationele samenwerking tussen de nationale civiele beschermingsdiensten, en
• het stimuleren van samenhang tussen internationale acties op het gebied van civiele bescherming.
Indien een EU-land wordt getroffen door een terroristische aanval, een natuurramp of een door de mens veroorzaakte ramp en de autoriteiten om hulp vragen, moet de EU, op grond van artikel 222 van het VWEU (de solidariteitsclausule), bijstand verlenen en daarbij gebruikmaken van alle tot haar beschikking staande instrumenten. Coördinatie dient plaats te vinden in de Raad.
De EU verleent in geval van natuurrampen of door de mens veroorzaakte calamiteiten ook bijstand aan niet-EU-landen.
Zie ook
• Solidariteitsclausule
• Raad van de Europese Unie
• Europese Commissie
• Samenvatting van het directoraat-generaal Europese Civiele Bescherming en Humanitaire Hulp (ECHO)
• Samenvatting van „Humanitaire noodhulp binnen de EU”
• Samenvatting van „Bundeling van EU-civielebeschermingscapaciteiten”
• Samenvatting van „EU-vrijwilligers voor humanitaire hulp”
