koopje.
Slaat meestal op een tweedehands auto die wordt gekocht bij een ‘occasionbedrijf’. Dit Franse woord wordt in Nederland vaak op z’n Engels uitgesproken (in Vlaanderen prefereert men ‘occasie’), terwijl die betekenis in het Engels helemaal niet bestaat. Jaap Bakker stelt in zijn artikel ‘De kracht van power. Tien goede redenen om een vreemd woord te gebruiken’ (opgenomen in Taalalmanak van Peter Burger & Jaap de Jong. 1997) dat het Nederlands te veel associaties oproept met de uitdragerij, de wasmand en de opruiming bij de HEMA. Dat is volgens hem de reden waarom bijvoorbeeld in de modieuze kledingindustrie haast geen draadje textiel meer te vinden is zonder Engelse productnaam. Een van de tien redenen waarom wij graag een vreemd woord gebruiken is dan ook de behoefte aan een eufemisme. Niemand krijgt blijkbaar het woord ‘tweedehands’ over de lippen. Men gebruikt liever een vreemd woord met dan nog eens een verkeerde uitspraak! Een bedrijf op Internet probeert klanten te lokken met de slogan: ‘Kom kennis maken met de nieuwste modellen èn ons aanbod aan occasions.’
Op geld waardeerbaar is de renteloze lening heel gemakkelijk: bij de huidige rentestand voor overheidsleningen van 4,02 procent bespaart de gemeente 40 200 gulden per jaar. Dat is 3350 gulden per maand en lijkt erg weinig voor een soort showroom op een prestigieuze locatie. In het autovak heet zoiets een occasionnetje.
NRC Handelsblad, 07-05-99
Tot en met september zijn er dit jaar in ons land 120 000 gebruikte auto’s meer verkocht dan in dezelfde periode van vorig jaar. In totaal zijn er in die tijd 1 417 000 occasions van eigenaar verwisseld. Ruim meer dan de helft (64%) daarvan werd via autobedrijven gekocht, 36% ging van particulier naar particulier.
De Telegraaf, 03-12-99
