wijden - metaf. voor ‘coïre’; eig. ‘zegenen (met wijwater)’ (vgl. besproeien e.d.). Sy laet den Capellaen met vreughde tot haer in.
Hy wijdt haer, en sy wordt, door 't wijen, Pastorin, LYDIUS, Roomschen Uylenspiegel 525 [1671]. Vandaar: wijkapel, vrouwelijk schaamdeel. Om de eer-dieven van buytenen te weeren, en uyt de WijCapel te houden, H. DOHDYNS, Haegse Mercur. 28 Febr. 1699, 3.en: wij(water)kwast als omschrijving van de penis. Terwijl zo quant de Pater, Met zijn weyquast en water, Besproeyde haer, Zo sterk dat daer, En nu binnen 't jaer, Een kostelyke jonge Soon (sic!) DE vos, KI. J. Konkelp. 5 [1714]Ook in: Sch. P. 80 [1970].
