fijmelen - geslachtsomgang hebben; eig. ‘wriemelen, frommelen’ of ‘treuzelen’ (vgl. dezelfde bet. overgang bij dreutelen). Zijn hert is as ien Turf, Want hy en kanne niet fymelen, Fymele, Fymele, Fymelen, Al was 't ook dat ik sturf, v.
MOERKERKEN 187, vs 225-229 [1642].
