beklimmen - (van de man) geslachtsgemeenschap hebben met (vgl. berijden, bekruipen, bestijgen). Elk weewtje liet sich, met een swijgert (= stiekum?).
Van elk beklimmen, s. v. rusting, Werken 2:, 33 [1712]. bekruipen, (een vrouw) bespringen, ‘naaien’ (vgl. bespringen, berijden, beklimmen). De dochter... wort van eenighe soldaaten vast gehouden; voorts ooverweldight; en by den dullen Kornel, onder 't jammerlyk huylen en kermen, bekroopen, hooft, N.H. 608 [1642].Een twaalfjarige laat men wel schuimen, maar bekruipt men niet, M.M. 12 [1972].
