De hygiëne ziet in de verschijningsvorm van de mens het reactieproduct van zijn aangeboren aanleg op de omstandigheden, waaronder hij leeft en geleefd heeft.
Zij stelt zich ten doel de aangeboren aanleg, zowel als het reactievermogen en de uitwendige omstandigheden, zodanig te beïnvloeden, dat een optimale gezondheid ontstaat. Onder gezondheid wordt verstaan een staat van volkomen lichamelijk, geestelijk en sociaal welzijn, dus niet alleen de afwezigheid van ziekte en gebreken. Tegenwoordig wordt het woord hygiëne veelal beperkt tot de zorg voor de gezondheid, voorzover dit maatregelen t.o.v. milieu betreft (waterleidingen, vuilafvoer enz.), terwijl van praeventieve geneeskunde gesproken wordt wanneer het maatregelen t.o.v. bepaalde individuen of groepen van individuen betreft. Tezamen met de curatieve geneeskunde omvatten zij de zorg voor de volksgezondheid. De sociale geneeskunde legt hierbij de klemtoon op de sociale kant van het vraagstuk, dat zij vooral van organisatorisch en administratief standpunt behandelt.
