De naam Schouwen wordt voor het eerst aangetroffen in 976 in de vorm Scaldis. Een vroege Nederlandse vorm is in 1156 Scolden.
De naam klimt op tot Germaans Skaldum, nog ouder Skaldim, derde naamval meervoud. De klankgroep ald is in het Nederlands in de 12e eeuw via old tot oud geworden: Scouden; hierin is vervolgens de d geassimileerd tot w: Schouwen.Skaldim is de derde naamval meervoud van een bewonersnaam Skaldiös> Skaldias ’die aan de Schelde wonen’. In de Belgische substraattaal en in het Oudgermaans konden immers van hydroniemen bewonersnamen gevormd worden door deze hydroniemen in het meervoud te plaatsen. In het Nederlands en in het Duits konden dergelijke bewonersnamen in de derde naamval tot streek- of nederzettingsnamen worden. Andere doorzichtige voorbeelden zijn: Velpen (uit Felwapum) aan de Velpe (uit Felwapa), Stevern (uit Stivarnum) aan de Stever (uit Stivarna). Zie ook bij Schelde.
LITERATUUR
J. Devlceschouwer. Nervische hydroniemen.
