Strafvoltrekking,ten uitvoerlegging van een vonnis. Zonder het recht van executie of tenuitvoerlegging zou een rechterlijk vonnis en bij gevolg de rechtspraak in het algemeen geen zin hebben.
Voor zover de veroordeelde niet vrijwillig voldeed aan het tegen hem uitgesproken vonnis dan wel de voldoening daaraan buiten zijn bereik lag was zijn wederpartij gerechtigd de uitspraak zelf ten uitvoer te leggen of te verlangen dat zij door daartoe bevoegde functionarissen ten uit voer gelegd werd. De executie kon op de persoon van de veroordeelde worden verricht, zoals voornamelijk in strafzaken uitgesproken werd, of op zijn vermogen, hetgeen vooral in zaken van schuldvorderingen geschiedde.Naar het inheemse gewoonterecht stond de executie aan de heer, die gerechtigd was tot de jurisdictie (→ Rechtspraak). Hiertoe had hij executie-ambtenaren in dienst, die met termen als ‘preco’, ‘bode’, ‘pander’, ‘amman’, ‘schout’, ‘deurwaarder’ worden aangeduid. In Zeeland zijn de ambachtsheren, die ook wel ‘schout’ genoemd worden, vermoedelijk oorspronkelijk functionarissen geweest die door de graaf met de executie in het → ambacht waren belast.
LITERATUUR
De Blécourt, Kort begrip. Koch, De rechterlijke organisatie.
