(slachthuis). Instelling om het voor menselijke consumptie bestemde vee te slachten door daartoe bevoegde slachters en volgens wettelijke eisen.
De openbare slachthuizen zijn door de gemeenten opgericht en onderscheiden zich daardoor van de particuliere slachthuizen, die de slagers er op na houden in gemeenten waar geen abattoir bestaat.In Zeeland bestaan geen openbare slachthuizen meer. De thans nog in exploitatie zijnde slachthuizen zijn die van de firma’s H.B. Picavet en Zn. te Hulst, Cok B.V. te Middelburg en Van der Poel en Zonen te Vlissingen.
Krachtens een decreet van 1807 gelastte Napoleon de oprichting van een abattoir te Parijs. Vanuit Frankrijk werd deze instelling over andere landen verspreid. Trichinoseepidemieën en herhaalde vleesvergiftigingen noodzaakten tot controle van overheidswege, hetgeen thans nog geschiedt door veeartsen en keurmeesters. In 1922 kwam de Vleeschkeuringswet tot stand, waardoor de gemeentelijke abattoirs mochten keuren volgens een rijkskeuringsregulatie, zodat uniformiteit werd verkregen.
Het ambtsgebied in Zeeland heeft haar zetel te Middelburg, waar de Veterinaire Inspectie is gevestigd.
De abattoirs hebben veel bijgedragen tot het pijnloos slachten, het gebruik van koelinrichtingen en het instellen van destructiebedrijven. In Zeeland - uitgezonderd Walcheren - wordt nog veel bij slagers en op boerderijen geslacht.
Hieronder volgt de situatie van de slachthuizen in Zeeland, zoals die in het verleden was; mede door de moderne eisen van inrichting en hygiëne zijn de kleine slachtplaatsen verdwenen.
Aagtekerke; In 1929 gemeentelijk slachthuis gebouwd; in 1954 verbouwd; sinds 1962 alleen gebruikt voor nood- en huisslachtingen, tevens noodslachtplaats voor de gemeente Domburg. Sinds 15 juli 1969 buiten gebruik als slachthuis; nu ingericht als aula bij de begraafplaats.
Biervliet; In 1920 een klein slachthuis; in 1945 gesloten; thans kantoortje.
Biggekerke: Noodslachtplaats aan de Valkenisseweg 27, van 8 maart 1929 tot 1 januari 1961.
Domburg: Gemeentelijk slachthuis gebouwd ± 1930, gevestigd Singel 47; gesloten 29 september 1969; thans bergplaats gemeentewerken.
Driewegen: In 1920 klein slachthuis opgericht; tijdens de oorlog gebombardeerd en in 1945 afgebroken.
Goes: Openbaar slachthuis aan de Zaagmolenstraat, geopend op 6 maart 1928; gesloten 1 maart 1969; afgebroken; thans evenemententerrein.
Hulst: Een particulier slachthuis, gevestigd in de Stationsstraat, eigenaar firma H.B. Picavet en Zn.; gebouwd in 1941; regionale functie i.v.m. vleesdistributie; thans nog in bedrijf.
IJzendijke: In 1920 werd de toenmalige electrische centrale omgebouwd tot gemeentelijk slachthuis; in 1970 gesloten en sindsdien als gemeentelijke opslagruimte in gebruik.
Middelburg: Openbaar slachthuis (Seisweg); geopend 16 maart 1942; verkocht aan particuliere firma 1 april 1974; thans nog door deze firma Cok geëxploiteerd.
Oostkapelle: Gemeentelijk slachthuis gebouwd ± 1930, Domburgseweg; gesloten 1969.
Oud-Vossemeer: Gemeentelijk slachthuis gebouwd in 1925; gesloten in 1971; thans vleeswarenbedrij f.
Serooskerke: Gemeentelijk slachthuis gebouwd in de jaren 1932/35; gesloten 1 juli 1968; gesloopt. Thans woonhuis op die plaats, Vrouwenpolderseweg 16.
Sluis: Ongeveer 1930 werd gebouwd de ‘N.V. Zeeuwsch Vlaamse exportslachterij te Sluis’, geëxploiteerd door de ‘Coöperatieve vereniging Amsterdamse Huidenclub G.A.’; opgeheven omstreeks 1955.
Vlissingen: Coöperatief slachthuis geopend 22 februari 1932, sinds 1 januari 1976 in eigendom van de firma Van der Poel en Zn. Ondanks vele onderhandelingen met de betrokken gemeenten werd geen overeenstemming bereikt voor de bouw van één openbaar slachthuis op Walcheren.
In Vlissingen was sinds 1924 een exportslachtbedrijf gevestigd van de Stoomvaartmaatschappij Zeeland, aan de buitenhaven aldaar.
Vrouwenpolder: Gemeentelijk slachthuis gebouwd in de jaren 1932/35; gesloten 1 november 1967; thans gemeente werkplaats, Dorpsdijk 6.
Westkapelle: Gemeentelijk slachthuis gebouwd eind 1927, aan de Molenwal D no. 7; gesloten 1 januari 1970; gesloopt eind 1970.
Zierikzee: Hier bestaat een unieke situatie nl.: De Hem, een straat van slachtplaatsen. In 1903 werd door de gezondheidscommissie een advies uitgebracht tot bouw van een gemeentelijk abattoir. Bij dit advies was een rapport over de toestand waarin de 5 slachtplaatsen verkeerden. Hoewel toen al onvoldoende geacht, worden deze nog steeds geëxploiteerd (uiteraard aangepast en ingericht naar de hedendaagse eisen); waarschijnlijk na 1872 gebouwd.
