officieel ook voor schoenen, leder en lederwaren; ontstaan uit de verzameling, die vanaf het begin van de Tweede Wereldoorlog werd aangelegd door Anton Hendriks in Waalwijk, die antieke schoenen, werktuigen en gereedschappen van schoenmakerijen en leerlooierijen bijeen bracht. In 1948 werd daarmee een tentoonstelling ingericht.
Er werd toen een stichting in het leven geroepen om te komen tot oprichting van een museum, aanvankelijk ondergebracht in een pandje aan de Kloosterwerf, later in een herenhuis aan de Grotestraat, dat in 1969 in gebruik kon worden genomen. Het museum voor schoenen en leder kreeg in de tachtiger jaren de beschikking over een voormalige fabriek in Waalwijk, die daarvoor werd omgebouwd. De collectie bestaat o.m. uit schoeisel uit oude tijden tot op heden en uit allerlei landen en werelddelen, antiek gereedschap, schoenmakerij, klompenmakerij, leerlooierswerkplaats enz.Bron: Musea in Brabant.
