(Brussel 1322-1406), dochter van hertog Jan III van Brabant; was hertogin van Brabant en Limburg van 1355-1406. Zij huwde in 1336 met Willem van Henegouwen en Holland, in 1354 met Wenceslaus van Bohemen, van Luxemburg.
Na de dood van haar man moest zij een langdurige (1384-1399) strijd tegen Gelre voeren; zij kreeg daarbij de steun van hertog Philips de Stoute van Bourgondië, die met haar nicht, de gravin van Vlaanderen was gehuwd. Aan haar, Margaretha, stond zij in 1396 eerst Limburg en in 1399 ook Brabant af. Zij hield wel het vruchtgebruik. Zij deed troonsafstand ten behoeve van de tweede zoon van Philips, Anton van Bourgondië. In 1404 volgde deze Johanna van Brabant op in Limburg en in 1406 in Brabant.
