Gehucht in de gemeente Haaren. Naam vermoedelijk afkomstig van beil-bele = hoogte.
In 1350 schreef men: ter plaetse Belver; in 1385 Beilver en in 1407 Beylver. Het uitgestrekte dorp telde vele hoeven en landelijken.Beheren beschikte reeds in de 14e eeuw over een kapel, toegewijd aan St.Martinus. Het patronaatsrecht was wereldlijk; het begevingsrecht behoorde namelijk aan de heren van kasteel Nemerlaer. In 1399 was Rutgerus er kapelaan. Na de val van ’s-Hertogenbosch werd de kapel, evenals zo vele bedehuizen in de Meierij, gesloten voor de katholieke eredienst; dit was in elk geval voor 1648.
Kort daarna is de kapel gesloopt. De Kapelweg herinnert er nog aan. Later werd samen met Haaren gebruik gemaakt van een op grondgebied van Beheren gebouwd kerkgebouw; in 1672 nog in stilte; in 1760 werd een schuurkerk geplaatst op het Eind. Hierin bevonden zich een eigen ingang voor die van Belveren en een eigen ingang voor die van Haaren.
In 1855 kwam er een nieuwe kerk, nu in Haaren, een zogenaamde Waterstaatskerk. Zie verder: Haaren.
Bron: Anton van Oirschot: Haaren-Belveren.
