Encyclopedie van Noord Brabant

Anton van Oirschot (1985-1986)

Gepubliceerd op 20-10-2020

ARNOLD VAN EGMOND, HERTOG VAN GELRE, GRAAF VAN ZUTPHEN

betekenis & definitie

(1410-Grave 1473), zoon van Jan II van Egmond; werd in 1423, op 13 jarige leeftijd, uitgeroepen als hertog: zijn vader trad enige tijd op als landvoogd, Arnoud huwde met Catharina van Kleef.

Keizer Sigismund weigerde hem met Gelre en Zutphen te belenen en gaf de voorkeur aan Adolf van Gulik en Berg. Arnoud, die zich hierbij niet neerlegde, werd in 1431 in de rijksban gedaan; in 1434 kwam het tot vijandelijkheden tussen Gelre en Gulik. In 1465 werd Arnoud door zijn zoon Adolf, die zijn kans schoon zag, gevangen genomen in zijn slot te Grave.

Zes jaar lang werd hij opgesloten en door zijn zoon tot afstand gedwongen. Karel de Stoute herstelde echter Arnouds gezag. Deze verpandde Gelre in 1472 aan het Bourgondische Huis. In 1473 overleed Arnoud in Grave, waar in de St.Elisabethskerk een graftombe voor hem werd opgericht.

Bron: Nijhoffs Gesch. lexicon; Nw. Ned. Biogr.Wb. De hertogen van Gelre.