In de M.E. inlijving van een beneficie in kapittel of klooster van norbertijnen of augustijner koorheren. De instelling werd meestal feitelijk pastoorsfunctie en vaardigde een vicaris af.
J. het eerst bij Scharnum, dat 1200 bij Bloemkamp kwam en nu als parochie verdween. Zo ook Aalsum (Utingeradeel), Anjum (Menaldumadeel) en Ludingakerk. Dokkum, Mariëngaard en vooral Lidlum bezaten geïncorporeerde kerken. De parochianen konden vaak uit de abdijpriesters een pastoor kiezen. Zie: W. Nolet en P. Boeren, Kerkelijke instellingen in de M.E. (Amsterdam 1951), 358-362.
