of stafrijm (staf = letter, vgl. Buchstabe).
De oudste rijmvorm, die vooral toepassing heeft gevonden in de Germaanse talen, waar de klemtoon meest op de eerste lettergreep valt. Zij bestaat in de gelijkheid van medeklinkers aan het begin van beklemtoonde woorden; woorden die met een klinker begonnen, allitereerden ook.
A. vormt een onmisbaar bestanddeel van het Oudgermaanse vers en van het Oudfriese rechtsproza (bijv.: thet hi thenne oweralle degan wera skel with thenne salta se and with thenne tnilda teitsing... mith etkeres orde...) tl. S.
Sytstra heeft getracht het Oudgermaanse vers te doen herleven. Los daarvan wordt het ook door anderen veelvuldig toegepast, vooral door de Jongfr. dichters.Zie: Deutsche Vierteljahrsschrift für Literaturwissenschaft und Geistesgeschichte, 21. Jahrg. (1943), Hft. 1; A. Wadman, Fryske fersleare (1953), vooral 52-59.
