(Goor 1934)
Pseudoniem van Rutger Hendrik van den Hoofdakker. Dichter en psycholoog, woonachtig in Glimmen. Kopland was voor zijn werkzaamheden verbonden aan de Rijksuniversiteit Groningen. Met zijn debuut Onder het vee (1966) zocht hij aansluiting bij de zogeheten ‘pre-experimentele dichtkunst’. In zijn tweede bundel Het orgeltje van yesterday spelen vooral ironie en melancholie een vooraanstaande rol. Daarna kreeg de poëzie van Kopland een serieuzer karakter, zoals onder meer blijkt uit de bundels Een lege plek om te blijven, Al die mooie beloften, Dit uitzicht, Voor het verdwijnt en daarna, Dankzij de dingen en Geduldig gereedschap.
Behalve dichtbundels schreef hij onder zijn eigen naam de essaybundels Bolwerk van de betweters (over de medische ethiek en de status quo) en Een Pil voor Doornroosje (over het verband tussen poëzie en psychiatrie). In 1995 publiceerde hij de bundel Het mechaniek van de ontroering, waarin essays over collega-dichters, beeldend kunstenaars en de raakvlakken tussen poëzie en wetenschap zijn verzameld. Als dichter won Kopland tal van belangrijke prijzen, waaronder de Jan Campertprijs 1970 en de P.C. Hooftprijs 1988.
