Is volgens Amerika hun nationale druif. DNA-onderzoek heeft echter aangetoond dat het hier om de primitivo-druif uit Italië gaat en, nog erger, ook de plavac mali uit Kroatië levert dezelfde 'vingerafdruk' op. Neemt niet weg dat de zinfandel in Amerika prachtige wijnen kan opleveren. Ook gruwelijke, dat spreekt. Wie wil griezelen, drinkt eens een White Zinfandel. Klinkt wit maar is een rosé van de meest verschrikkelijke soort die smaakt naar mierzoet aardbeiensap uit de chemische fabriek. Zinfandel vult ook veel flessen met plat simpel rood.
Maar wijnbouwers die er hun best op doen kunnen zinfandel laten schitteren en hem een geur ontlokken waarin vrijwel alle aroma’s te ontdekken zijn die er in rode wijn kunnen zitten. Ook de smaakpapillen hoeven zich niet te vervelen. Pepers, kaneel, oregano, viooltjes, rozen, cranberries, aardbeien, frambozen, zwarte bessen, bittere kersen, pruimen, dadels en rozijnen, noten en chocolade, ceder, roostertonen, vanille... De wijn is een soort vegetarische Ark van Noach. Misschien bestaan daarom in het godvruchtige Amerika heuse fanclubs met Zinofielen?
