De formule van de W. luidt:
Den 1 April 1940 gelieve U tegen dezen wisselbrief te betalen aan den heer X. of order de somma van ƒ 1000.—.
Amsterdam, den 1 Jan. 1940 B. r. B.
Den Heer A. te Rotterdam.
Hierbjj is B. trekker, A. betrokkene, X. nemer. Betalingsbelofte is de W. zoowel door eventueel accept van A., als wel door het feit dat ook B. tegenover X. voor betaling aansprakelijk is (ook als zgn. Sola-W. waarbij alleen B. aan X. betaling van een bepaalde som op een bepaalde datum belooft). Behalve trekker en acceptant, zjjn ook alle endossanten, die de wissel verder doen circuleeren via het recht van regres bij door „protest” geconstateerde niet-betaling aansprakelijk. De W. is een belangrijk middel van betalingsverkeer en crediet. Het laatste vooral ook door het disconto waardoor de trekker tegen vergoeding van rente onmiddellijk over het bedrag kan beschikken en tevens van incasso is ontheven.
Door bankaccept verkrijgt de W. een algemeene geldigheid, die binnen ruime kring het bankbiljet (in oorsprong een door de bank op zichzelf getrokken W.) nabijkomt. Daar er als gevolg van het disconto steeds een ruime handel in W. is, zijn deze een gemakkelijk middel van het betalingsverkeer in de eerste plaats internationaal geworden. Een schuld te Berlijn of Londen kon bij vrij internationaal betalingsverkeer op de eenvoudigste manier via een bank met een wissel op die plaatsen worden voldaan. Vraag en aanbod bepalen de W.-koers met dien verstande, dat deze bij vrije gouduitvoer nooit kan stijgen boven het goudpunt, d.w.z. de kosten van betaling door goudverzending. (zie: Geld). Bij regeling van het internationale betalingsverkeer is meestal een officiëele W.-koers vastgesteld.
Wet.: W. v. K. art. 100-173 en bijlagen betr. int. regeling ingevolge verdrag van Genève 1930.