Dr. O. Dubois

Auteur “De Nieuwe Geneeskunde”, 1930

Gepubliceerd op 15-05-1930

Cataracta

betekenis & definitie

Cataracta is het verschijnsel waarbij de lens van het oog ophoudt doorschijnend te zijn. Cataracta kan bestaan van de geboorte af; zij kan ook in de jeugd ontstaan zijn, maar het meest ontmoet men haar bij de ouderlingen.

Als ze voorkomt op weinig gevorderden leeftijd is zij over het algemeen het gevolg van een ongeluk, van een kwetsuur der lens, of wel het resultaat van een andere ziekte, Suikerziekte bijvoorbeeld. Bij de ouderlingen is zij aan den ouderdom te wijten. Als de cataracta beide ogen aantast, veroorzaakt zij een min of meer volledige blindheid.

Er is geen ander middel dan de operatie. Gewoonlijk wacht men hiermee tot de zieke niet meer zijn weg kan vinden; op dat ogenblik is de cataracta rijp. Niet slagen is tamelijk zeldzaam, sinds de vorderingen die op dat gebied in de oogheelkunde gemaakt werden. Men moet zich dus steeds onderwerpen aan deze operatie, als ze nodig geoordeeld wordt. Vooraleer ze uit te voeren moet men evenwel nagaan of het Netvlies nog in voldoenden staat is om nog de lichtindrukken te kunnen opvangen.