Een beroerte is de benaming voor een bloedstorting in de hersenen.
De ziekte wordt over het algemeen voorafgegaan door een van de volgende tekenen: duizelingen, bedwelmingen, geronk in de oren, bemoeilijking bij het spreken, verlies van het geheugen, onzekere gang etc. Men herkent een beroerte aan het plots verlies van het bewustzijn, waarbij de ademhaling bemoeilijkt, de pols traag is, en het lichaam zich niet bewegen kan. De persoon met een beroerte constateert dat een gedeelte van zijn lichaam verlamt is. Soms is ook het spreken belemmerd en zijn de zintuigen en vermogens min of meer afgestompt.
Er zijn meerdere oorzaken voor een beroerte. Een bloedstorting kan ontstaan door het scheuren van de bloedvaten van de hersenen, wat meestal te wijten is aan een slagaderwandontsteking. Ook kan het ontstaan door een verslapping van de hersenensubstantie, wat te wijten is aan ouderdom. Hierbij moet gedacht worden aan een leeftijd van 50 jaar en ouder. Kort gezegd kan alles wat de bloedsomloop belemmert (zwaarlijvigheid, beklemming van luchtpijp, ziekten aan hart en bloedvaten etc.) de kans op een beroerte vergroten. Wie een beroerte overleeft, kan volledig genezen, maar de kans op een zekere graad van verlamdheid is aanwezig.
