De David Evekink Stichting werd opgericht in Zutphen in 1871. Zij streefde naar een goede en solide huisvesting voor de arbeidersklasse. De Stichting die zonder winstdoel werkt, is vernoemd naar doopsgezinde David Evekink die in 1834 werd geboren. Hem was geen lang leven gegund. Hij overleed, ongetrouwd, op 37-jarige leeftijd.
De doopsgezinde Evekinks zaten in de handel, beheerden een kassierskantoor en bekleedden functies in maatschappelijke organiaties. David werd handelaar in de hout- en schorshandel. In 1848 werd de Spaarkas opgericht waar burgers spaargeld konden inleggen. Dat werd gebruikt om op gunstige momenten levensmiddelen en brandstoffen in te kopen waarvan in de wintermaanden, als de prijzen stegen, geprofiteerd kon worden.
David Evekink, wiens hart warm klopte voor de ‘handwerkstand’, was van 1861 tot aan zijn dood in 1871 een bevlogen voorzitter van de Spaarkas. In zijn goede jaren was hij door de handel een welgesteld man geworden. Toen hij wist dat hij spoedig zou sterven, liet hij een legaat na aan de Spaarkas van ƒ 20.000, een bedrag dat naar huidige maatstaven vergelijkbaar is met € 225.000.
Conform de beginselen van de Spaarkas moest dit legaat aangewend worden ten gerieve van de arbeidende stand in Zutphen, al moest het geld of de rente wel worden besteed aan duurzame zaken, zoals woningen.
In 1892 kreeg de Spaarkas een nieuwe naam: de David Evekink Stichting, als hommage aan de man die was begaan met het lot van arbeiders die hij, met hun lange werkdagen en dikwijls kinderrijke gezinnen, wilde verlossen uit hun te kleine, vochtige woningen.
Nog altijd is de Stichting actief naar de wens zoals David die bijna anderhalve eeuw geleden liet vastleggen.
