Dat je meer winden (scheten) moet laten dan normaal is.
De gemiddelde mens laat per dag zo’n tien winden, mannen wat meer dan vrouwen. Als het flink veel meer dan tien winden zijn, noemt de dokter dat ‘winderigheid’ oftewel ‘flatulentie’. Soms komt er wat dunne poep mee (fecale incontinentie). De dokter noemt een wind een ‘flatus’ en spreekt van ‘flatuleren’ in plaats van ‘een wind laten’.
Bij winderigheid is de lucht die het poepgaatje (de anus) verlaat, bij het kauwen ingeslikt of afkomstig van darmgassen (methaan, waterstof, zwavelwaterstof, koolzuurgas). Dat zijn gassen die bijvoorbeeld bij de spijsvertering ontstaan, zoals na het eten van bonen en kool. Door rottingsprocessen in de darmen kunnen die gassen bij het verlaten van de darmen stinken. Ook bij het eten van veel eiwitten en fruit worden veel mensen winderig.
Sommige mensen vinden het leuk vlak bij een ander een wind te laten. Ze vinden dat stoer of grappig. ‘Hoezo? Ik? Nee, wie het éérst ruikt, heeft zijn kontje gebruikt!’ zeggen ze dan schijnheilig, om vervolgens te bulderen van het lachen. Zeg dan snel terug: ‘Nou, wie hierop antwoordt, brengt de stank voort!’ Als iemand ergens ‘een frisse wind laat waaien’, betekent dat een oude, minder goede toestand eindelijk verbeterd gaat worden. Dat kun je van een ‘flatulente’ (ruftende) grappenmaker dus niet zeggen.
Ook flatulentie. Kijk ook bij darmflora, petomaan.
