Een verklaring waarin mensen aangeven dat ze geen verdere medische behandeling willen wanneer ze in een situatie terechtkomen waarin ze die keuze niet meer kunnen maken.
Zo’n situatie is bijvoorbeeld wanneer iemand in coma ligt of dement is geworden. Meestal staat deze een wilsverklaring op papier. De handtekening moet erbij en een mailtje als wilsverklaring is niet genoeg. Een wilsverklaring hoeft niet bij de notaris te worden vastgelegd.
Een voorbeeld van een wilsverklaring is de ‘niet-reanimeerverklaring’. Daarin geeft iemand met nadruk aan geen hartmassage (reanimatie) te willen krijgen bij een hartstilstand op straat. Mensen kunnen hun niet-reanimeerverklaring in hun patiëntdossier laten opnemen wanneer zij in een ziekenhuis worden opgenomen. Het is verstandig als de familie en de huisarts een kopie van die verklaring hebben.
Een wilsverklaring werkt anders dan een euthanasieverklaring. Iemand heeft altijd het recht om een behandeling te weigeren. Om euthanasie kan een patiënt alleen vragen (verzoeken).
