Junior Dokterswoordenboek

Arnoud van den Eerenbeemt (2010)

Gepubliceerd op 23-02-2017

tuberculose (tbc)

betekenis & definitie

Langdurige infectieziekte met tuberculosebacteriën. (uitspraak: TUU-ber-kuu-LOO-zu)

Mensen krijgen deze chronische ziekte tegenwoordig bijna altijd door besmetting van de longen. De tuberculosebacteriën (tuberkelbacillen) vormen dan knobbeltjes (‘tuberculose’ betekent eigenlijk ‘knobbeltjesziekte’). Die geven ontstekingen in het lichaam. Het kan vele jaren duren voordat de ziekte na die besmetting zichtbaar wordt. Het meest komt longtuberculose voor, maar de ziekte kan ook op andere plaatsen in het lichaam voorkomen: gewrichten, botten, de hersenen en lymfeklieren.
Vroeger gingen veel mensen dood aan tuberculose. Die ziekte verspreidde zich dan snel. Mensen spraken van de ‘vliegende tering’. Tegenwoordig kan de dokter tbc vrijwel altijd genezen door tbc-medicijnen (tuberculostatica). De behandeling wordt wereldwijd wel een steeds groter probleem. In veel landen worden tuberculosemedicijnen slordig of verkeerd gebruikt. Daardoor zijn er steeds meer mensen bij wie de medicijnen niet helpen, doordat de tuberkelbacillen ongevoelig voor tbc-medicijnen worden.

Mensen roepen wel eens kwaad: ‘Krijg de tering!’ Dan weten ze niet dat ze iemand tuberculose toewensen. ‘Teringlijer’ is een ouderwets en onaardig woord voor een persoon die aan tuberculose lijdt. Ook daar schelden mensen elkaar soms voor uit.

Ook tbc, tb, phthisis pulmonum (uitspraak: FTIE-zis pul-MOO-num), longtering, tering. Kijk ook bij wensziekte.