Junior Dokterswoordenboek

Arnoud van den Eerenbeemt (2010)

Gepubliceerd op 23-02-2017

tromboflebitis

betekenis & definitie

Een ontsteking in een oppervlakkige ader waarbij een bloedstolsel ontstaat, meestal in het been

(uitspraak: TROM-boo-flee-BIE-tis).

Een vaatontsteking kan oppervlakkig of diep zijn. Tromboflebitis is een ontsteking van oppervlakkige
aderen, vlak onder de huid, meestal in een van de benen. Iemand heeft dan een rode, gezwollen, warme huidplek, een harde onderhuidse streng of knobbel en pijn daar. De ontsteking ontstaat vanzelf of soms na een uitwendige beschadiging, zoals een stoot tegen het been. Het komt ook wel voor wanneer iemand naar het ziekenhuis is geweest en daar bloed is afgenomen door een prik in de ader (bloed prikken). Een dokter behandelt oppervlakkige tromboflebitis onder andere met pijnstillers, steunkousen, drukverband en hoger leggen van het been. Soms haalt een vaatchirurg het bloedstolsel weg.

Kijk ook bij trombose, trombosebeen.