Een langwerpig rond bot dat het schouderblad met het borstbeen verbindt.
Aan beide uiteinden ervan zit een gewricht. Dit zijn beweeglijke gewrichten die klappen moeten opvangen. Daarom zit er een kraakbeenschijfje in, als schokdemper. Het sleutelbeen zorgt er samen met het schouderblad voor dat de arm alle kanten op kan draaien. Dat is bij je been bijvoorbeeld onmogelijk.
Een sleutelbeen wil nog wel eens breken. Dat gebeurt meestal bij een fietsongeluk en vooral bij kinderen. Bij de meeste kinderen hoeft er dan niets te gebeuren. Ook als het sleutelbeen scheef staat, groeit het vanzelf weer redelijk recht, als de arm maar een flinke poos in een draagband of mitella wordt gedragen. Het enige wat je er dan aan overhoudt, is een bobbel in het bot.
Ook clavicula (uitspraak: klaa-VIE-kuu-laa).