Dokterswoordenboek

Jannes van Everdingen (2010)

Gepubliceerd op 23-02-2017

sclerodermie

betekenis & definitie

Ziekte waarbij bindweefsel van de huid en in andere organen dik en hard wordt (uitspraak: SKLEE-roo-der-MIE).

Deze ziektenaam komt van het Griekse woord ‘scleroderma’, dat zoveel betekent als ‘harde huid’. De huid wordt doorschijnend en hard. Er zijn twee verschillende vormen van sclerodermie: een die zich tot de huid beperkt en een waarbij de huid en inwendige organen (bijv. slokdarm, longen, bloedvaten) ziek worden. Mensen krijgen bij deze laatste vorm klachten als zuurbranden, benauwdheid en hoge bloeddruk.

Gewrichten, vooral in de vingers, kunnen in gebogen vorm vast blijven zitten doordat huid en pezen hard worden en zich samentrekken. De reumatoloog weet alles van zieke gewrichten en behandelt deze ziekte daarom. Sclerodermie is een auto-immuunziekte, waarbij het afweersysteem zich tegen het eigen lichaam keert, in dit geval tegen eigen bindweefsel. De ziekte komt meer voor bij vrouwen dan bij mannen, vooral bij volwassenen onder de 50 jaar. Na verloop van tijd kunnen de klachten minder worden, maar meestal is de ziekte langdurig (chronisch).